ทงเฮเดินอุ้มฮยอกแจโดยที่ปากของทั้งสองคนยังไม่ละออกจากกันมาที่โซฟานุ่มแล้วค่อย ๆ วางร่างของฮยอกแจลงอย่างอ่อนโยน
“...อื้ออ..” เสียงครางจากลำคอของฮยอกแจยังคงดังอย่างต่อเนื่อง ทงเฮละปากออกจากปากของฮยอกแจแล้วเลื่อนใบหน้าลงมาที่ซอกคอขาวเพื่อที่จะทำรอยแสดงความเป็นเจ้าของ
“อย่าทำรอยนะทงเฮ!” ฮยอกแจรีบดันหน้าทงเฮออกแล้วร้องเสียงหลง
“ทำไมถึงทำไม่ได้ล่ะ? รังเกียจฉันหรือไง” ทงเฮพูดนิ่ง ๆ แต่น้ำเสียงเต็มไปด้วยความตัดพ้อ
“ไม่ใช่อย่างนั้น...แต่คือ...อ๊า!” ฮยอกแจยังไม่ทันได้พูดจบก็ร้องครางออกมาเมื่อนิ้วของทงเฮล้วงเข้าไปในเสื้อแล้วสะกิดติ่งสีชมพูที่อยู่ตรงหน้าอก ส่วนอีกมือก็เลื่อนลงไปลูบ ๆ คล้ำ ๆ ตรงช่วงล่างผ่านกางเกงเนื้อดี
“อ๊ะ...อ๊า...ทงเฮอย่า...อื้อ...อย่าแกล้งสิ...อ๊ะ...” ฮยอกแจว่าพลางส่งเสียงครางหวานออกมาเรียกอารมณ์ของทงเฮได้เป็นอย่างดี ร่างสูงจัดการพลิกตัวให้ฮยอกแจที่ถูกปลุกปั่นอารมณ์ให้ขึ้นมานั่งที่ตักของเขาแทน
“สรุปว่าจะไม่ให้ทำรอยใช่ไหม??” ทงเฮกระซิบถามข้างหูพลางเป่าลมร้อน ๆ ให้เข้าไปในหูเล็กนั่นด้วย
“..อ่ะ..อือ...เดี๋ยวมีคนเห็น...อ๊ะ อย่าแกล้งสิ..อ๊าาา” ฮยอกแจพยักหน้าตอบคำถามแล้วก็เชิดหน้าขึ้นเพื่อระบายความเสียวซ่านจากช่วงล่างที่ทงเฮยื่นมือเข้าในใต้กางเกงแล้วกอบกุมแท่งเนื้อร้อนเอาไว้
ทงเฮพรมจูบลงที่ไหล่ขาว ๆ ที่โผล่พ้นเสื้อออกมา ส่วนมือก็ยังคลึงกับส่วนนั้นของฮยอกแจที่เริ่มจะตั้งชันขึ้นไม่หยุด ฮยอกแจเอนหลังพิงกับตัวของทงเฮแล้วจิกมือลงที่ต้นขาแกร่งของร่างสูงเมื่อความเสียวซ่านมันเริ่มมีมากขึ้น
“...อื้อ...ไม่ไหว...อ๊ะ...ทงเฮ...อื้อ...อ๊า...” ฮยอกแจครางเสียงกระเส่า ทงเฮจึงค่อย ๆ เลิกเสื้อของฮยอกแจขึ้นอย่างช้า ๆ มือหนาอีกข้างก็ไล้ไปตามแผ่นท้องที่มีซิกซ์แพ็คน้อย ๆ ที่เกิดจากความต้องการของเจ้าตัวที่อยากจะสร้างเสน่ห์ไว้ดึงดูดบรรดาเหล่าเอลฟ์ทั้งหลาย ทงเฮไล้ขึ้นไปจนถึงจุดสีชมพูสะกิดพอเป็นพิธีแล้วก็จัดการถอดเสื้อตัวนั้นออก
ทงเฮจับฮยอกแจให้นั่งบนโซฟาแล้วตัวเขาเองลงไปนั่งทางด้านล่างกับพื้น สายตาคมมองใบหน้าหวานที่ตอนนี้แดงระเรื่อไปด้วยแรงอารมณ์ราคะที่คุกรุ่นอยู่ภายในตัวแล้วยกยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะเลื่อนสายตามามองส่วนล่างที่ตอนนี้มันดันกางเกงจนตุงอย่างเห็นได้ชัด มือหนาจัดการถอดกางเกงและกางเกงในของฮยอกแจออกมากองไว้ที่ข้อเท้า
แท่งร้อนของฮยอกแจตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้าของทงเฮ ร่างสูงเงยหน้ามองฮยอกแจที่ตอนนี้กัดปาดแน่น มือบางก็จิกที่โซฟาด้วยความรู้สึกเสียวซ่านปนอึดอัด ดวงตาคู่สวยมองหน้าหล่อ ๆ ของทงเฮเป็นเชิงอ้อนทำให้เขาหายจากความอึดอัดนี่เสียที
ทงเฮยิ้มอีกครั้งก่อนจะเข้ากอบกุมแกนกายของฮยอกแจ มือหนารูดขึ้นรูดลงอย่างช้า ๆ แล้วค่อย ๆ เพิ่มความเร็วและความแรงขึ้นจนฮยอกแจเกร็งไปทั้งตัว
“...อ๊า...อ๊ะ...ทงเฮ...อื้อ...อย่างนั้น...อ๊ะ...อ๊าาา..อ๊ะ..” ทงเฮเปลี่ยนจากมือเป็นโพรงปากของตัวเองแทน ลิ้นร้อนตะหวัดกับแท่งร้อนนั้นจนทำให้ฮยอกแจแทบทนไม่ไหว ฟันคม ๆ ขูดไปมากับเนื้อจนฮยอกแจต้องจิกโซฟาแน่น ใบหน้าหวานเชิดขึ้น ดวงตาเรียวหลับพริ้ม เสียงครางก็ยังดังออกมาจากปากอิ่มสีเชอร์รี่ไม่หยุด
“...อื้อ...จะ...อ๊ะ...จะไป...อ๊า...แล้ว...อ๊ะ...อื้อ...อ๊า...” เมื่อรับรู้ว่าตัวฮยอกแจใกล้จะถึงจุดสูงสุดแล้วนั้น ทงเฮก็ยิ่งเร่งจังหวะให้เร็วและแรงขึ้นกว่าเดิมเป็นเท่าตัว
“...อ๊ะ...อ๊า...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊าาาาาาา...” ฮยอกแจครางกระเส่าแล้วเกร็งตัวก่อนจะกรีดร้องออกมาเมื่อน้ำรักสีขาวถูกปลดปล่อยออกมาเต็มปากของทงเฮ ฮยอกแจพิงกับโซฟาแล้วหายใจอย่างหนักหน่วงด้วยความเหนื่อยหอบจากการปลดปล่อย
ทงเฮจัดการคราบน้ำหวานที่ออกจากตัวของฮยอกแจจนหมดแล้วลุกขึ้นมานั่งข้าง ๆ ฮยอกแจก่อนจะดึงตัวฮยอกแจมาซบที่อกของเขาแล้วจูบที่ขมับเล็กอย่างรักใคร่
“...ทงเฮ...” ฮยอกแจเรียกชื่อของร่างสูง
“หืม??”
“ไม่อึดอัดเหรอ...” ฮยอกแจถามแล้วดันตัวเองออกพร้อมกับมองไปที่ทงเฮน้อยที่ตั้งตระหง่านดันกางเกงออกมาซะตุง
“...อืม...อึดอัด”
“งั้นฉันช่วยนะ” ฮยอกแจบอก ทงเฮพยักหน้า ฮยอกแจเอามือดันไหล่ของทงเฮให้พิงไปที่โซฟาแล้วก็ตามขึ้นนั่งคร่อม มือเรียวแกะกระดุมเสื้อของทงเฮออกอย่างช้า ๆ ก่อนจะแหวกเสื้อออกเผยให้เห็นหน้าท้องที่เคยมีซิกซ์แพ็คแต่ตอนนี้ไม่รู้มันหายไปไหนหมด ใบหน้าหวานก้มลงดูดตรงจุดที่อยู่ตรงหน้าอกของทงเฮ ส่วนอีกมือก็เลื่อนไปเขี่ยที่หลุมสะดือของเขา
“...อืมมมม ฮยอกแจ...อือออ...” ทงเฮครางเสียงต่ำพลางสอดมือเข้าไปในเรือนผมนุ่มแล้วกดให้หน้าฮยอกแจสัมผัสเขามากกว่านี้ ฮยอกแจทำรอยที่ตรงหน้าอกอีกสองสามรอยแล้วก็เลื่อนตัวลงมาทางด้านล่าง
มือเรียวจัดการรูดซิบกางเกงของทงเฮแล้วค่อย ๆ ถอดมันออกอย่างช้า ๆ และไม่กี่วินาทีต่อมากางเกงในสีเข้มก็หลุดตามออกมา ทันทีที่ไม่มีอะไรปกปิดแท่งร้อนของทงเฮก็เด้งขึ้นจนแทบจะโดนหน้าของฮยอกแจ ร่างบางหัวเราะคิกคักแล้วเงยหน้ามองผู้เป็นเจ้าของแท่งอันโตนั้น
“...อยากให้ออนท็อปไหม??”
“...อืมม...” ทงเฮกัดปาดตัวเองเพราะอารมณ์ของเขามันเริ่มฉุดไม่อยู่แล้ว ความอึดอัดมันช่างทรมานเหลือเกิน ฮยอกแจพยักหน้าแล้วลุกขึ้นยืน
“งั้นออนนะ...” ฮยอกแจว่าแล้วเอามือรูดแกนกายของทงเฮจนมันแข็งน่ากลัวแล้วตัวเองก็ขึ้นไปยืนคร่อมร่างของทงเฮก่อนจะค่อย ๆ ย่อตัวลงแล้วเอามือจับแท่งร้อนของทงเฮมาจ่อไว้ที่ปากทางเข้า ร่างบางสูดหายใจเข้าช้า ๆ แล้วค่อย ๆ ทิ้งตัวลงกดให้แท่งร้อนนั้นเข้าไปทางด้านในของตัวเอง
ช่องทางอันคับแน่นที่ไม่ได้ถูกเตรียมเริ่มฉีกขาดนำพาเอาความเจ็บมาให้ร่างบางจนน้ำตาคลอ แต่ถึงกระนั้นฮยอกแจก็ไม่ได้หยุดการกระทำ แท่งร้อนของทงเฮเข้าไปในช่องทางรักของฮยอกแจได้เพียงแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น ร่างบางกัดปากแน่นความเจ็บเริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้นจนน้ำใส ๆ ไหลออกจากดวงตาคู่สวย
“ไม่ไหวก็พอเถอะฮยอกแจ...” ทงเฮพูดแล้วเอามือเกลี่ยน้ำตาออก เขายอมทรมานดีกว่าที่จะให้ฮยอกแจต้องมาเจ็บปวดแบบนี้
“...วะ...ไหว...ฮึก” ฮยอกแจทิ้งตัวลงอย่างแรงจนแท่งร้อนของทงเฮเข้าไปในด้านในจนสุด ร่างบางถึงกับหลุดเสียงสะอื้นออกมา ช่องทางอันคับแน่นของฮยอกแจบีบรัดของทงเฮจนแทบจะระเบิด
ฮยอกแจนั่งแช่อยู่อย่างนั้นเพื่อให้ช่องทางปรับสภาพกับสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามา พอมันเริ่มปรับสภาพได้แล้วร่างบางก็เริ่มขยับตัวอย่างช้า ๆ ฮยอกแจขยับตัวแรงขึ้น ร่างบางเอามือมาจับที่แกนกายของตัวเองแล้วรูดขึ้นลงไปตามจังหวะขยับ ทงเฮจับสะโพกมนไว้เพื่อควบคุมจังหวะการขึ้นลงให้สม่ำเสมอ
เมื่อจังหวะเริ่มเข้าที่แล้ว ทงเฮก็ปล่อยมือออกจากสะโพกของฮยอกแจแล้วเปลี่ยนมาจับของร้อนของฮยอกแจ ร่างบางจึงปล่อยมือออกจากของของตัวเองแล้วไปจับไหล่ของทงเฮเป็นการประคองตัว
เสียงครางของคนทั้งคู่บวกกับเสียงเนื้อกระทบกันดังกระหึ่มห้อง ทงเฮเอานิ้วกดตรงส่วนปลายที่เริ่มมีน้ำของฮยอกแจแล้วรูดขึ้นรูดลงอย่างหนักหน่วงเช่นเดียวกับช่วงล่างที่ตอนนี้กระแทกสวนขึ้นไปแล้ว
“...อ๊ะ...อ๊ะ..อ๊าา..อื้อ...” ฮยอกแจครางแล้วเร่งจังหวะการทิ้งตัวเมื่อใกล้จะถึงความสุขอันสุดยอด มือบางจิกที่ไหล่ของทงเฮจนเป็นรอย และฮยอกแจก็ขยับตัวขึ้นจนสุดแล้วทิ้งตัวลงนั่งแรง ๆ ครั้งสุดท้ายเขาก็รู้สึกได้ถึงแรงอัดฉีดจากน้ำอุ่นที่ฉีดเข้าไปในช่องทางรักเช่นเดียวกับตัวเขาเองที่ปลดปล่อยเต็มหน้าท้องของทงเฮ
“อ๊าาาาาาาา....” ฮยอกแจพิงซบที่ไหล่ของทงเฮอย่างหมดแรงโดยที่ช่วงล่างของเขากับทงเฮยังเชื่อมติดกันอยู่
