“ขอโทษที่รุนแรงจนทำให้นายเจ็บแบบนี้นะฮยอกแจ” ทงเฮเอ่ยอย่างรู้สึกผิด นึกแล้วอยากจะต่อยตัวเองสักหมัดสองหมัดที่บังอาจทำให้ฮยอกแจต้องเจ็บตัวแบบนี้ ร่างบางผละออกจากอ้อมอกแล้วส่ายหน้า
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันเองก็ผิดเหมือนกัน ไม่น่าไปใช้ไวทเบรเตอร์นั่นเลย”
“เออ จริงสิ แล้วทำไมอยู่ ๆ นายถึงมีไอ้เจ้านั่นล่ะ?” ทงเฮถามพร้อมกับถอดเสื้อของฮยอกแจและเสื้อผ้าตัวเอง(?)ออกแล้วจัดท่าให้ฮยอกแจนอนโก้งโค้งเพื่อที่จะทำความสะอาดเอาคราบที่ยังค้างคาอยู่ในตัวของร่างเล็กออกมาให้หมดเพราะเกิดการฉีกขาดแบบนี้มันก็มีสิทธิ์ที่จะเกิดการติดเชื้อสูง
“ก็...ก็ฉัน...คือ...ไม่บอกได้ไหมอ่า”
“อี ฮยอกแจ” รังสีกดดันแผ่จากทงเฮจนฮยอกแจรู้สึกได้ ร่างเล็กกลืนน้ำลายดังเอื้อกก่อนจะเปิดปากเล่า
“ก็วันนี้ฉันว่างใช่ป่ะล่ะ...แบบ...แบบก็มันไม่อะไรทำอ่ะ...คือแล้วทีนี้ฉันก็เลยเปิดคอมเข้าเว็บเพื่อจะอ่านฟิค...แล้วฉันก็อ่าน...เอ่อ...อ่านคู่ของเรา...”
“แล้วยังไง”
“ก็...ก็มันก็มีฉากอย่างนั้นไง...ฉันอ่านแล้วมันรู้สึกร้อน ๆ ก็เลยไปหาพี่ซองมิน...แล้วพี่ซองมินก็ให้ไวท์เบรเตอร์มา คือฉันก็ตั้งใจจะรอนายกลับมานะทงเฮแต่ว่าฉันรอไม่ไหวอ่ะ มันรู้สึกอึดอัดไปหมด อ๊า!” ฮยอกแจหลุดครางออกมาเมื่อนิ้วยาวของทงเฮชอนไชเข้าไปในช่องทางนั้น รู้ว่าทงเฮกำลังทำความสะอาดให้แต่ทำไมเค้ากลับรู้สึกปั่นป่วนแบบนี้นะ
“สรุปคือนายอ่านฟิคแล้วก็เกิดอารมณ์?”
“อือ ใช่...อ๊ะ...ทงเฮ...ต...ตรงนั้นมัน...อ๊า...อ๊า...” จากที่พยักหน้าตอบก็กลับมาก็ต้องครางลั่นเพราะนิ้วยาวนั้นมันไม่ได้ชอนไชเพื่อกวาดเอาคราบที่ค้างคาออกมาแต่มันกลับควานหาจุดอ่อนไหว
“อ๊า...อื้อ...อ...อ่ะ...อ๊า...อ๊า...” ดูเหมือนว่าทงเฮจะกดโดนจุดสำคัญเข้าเสียแล้วเพราะฮยอกแจร้องครางไม่หยุด มุมปากหนาได้รูปยกยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วแกล้งชักนิ้วเข้าออกเพื่อปั่นป่วนให้อีกคนที่เริ่มเกิดอารมณ์อีกครั้ง
“ย...อย่าแกล้ง...ทง...ทงเฮอย่าแกล้ง...อื้อออ...” ปากก็ร้องห้ามแต่ดูเหมือนอีกคนจะไม่ฟังเพราะส่งนิ้วเข้ามาอีกจนตอนนี้กลายเป็นสามนิ้วที่อยู่ในตัวของฮยอกแจ
“เกิดอารมณ์เหรอคนดี” ทงเฮถามพร้อมกับส่งมืออีกข้างไปแตะที่แกนกายเล็กซึ่งพอถูกแตะก็แข็งตัวสู้มือ
“อื้อ...อ่ะ...ท...ทงเฮ...ม...มัน...อ๊ะ!” มือเล็กจิกขอบอ่างอาบน้ำแน่นเมื่อมือหนากอบกุมแกนกายแล้วรูดขึ้นลงช้า นิ้วทั้งสามของทงเฮก็ยังขยับเข้าออกทางด้านหลังของฮยอกแจไม่หยุด กดย้ำตรงจุดอ่อนไหวให้ฮยอกแจเสียวเล่นอยู่หลายครั้ง มือเล็กเริ่มปัดป่ายไปทั่วจนโดนกับก๊อกที่เปิดน้ำทำให้น้ำไหลออกมาใส่อ่าง
ทงเฮกระหยิ่มยิ้มแล้วชักนิ้วออก ก่อนจะชันตัวขึ้นทาบทับ ลมร้อน ๆ ถูกเป่าใส่หูเล็กพร้อมกับคำกระซิบเบา ๆ
“ฉันอยู่ตรงนี้คงไม่ต้องพึ่งไอ้เวรตะไลเบรเตอร์นั่นแล้วสินะ”
“ท...ทงเฮ...อ่ะ...อื้อ...อ๊า...”
“ฉันจะลบรอยไอ้เครื่องเวรนั่นเอง” ทงเฮว่าแล้วขบเบา ๆ ที่ใบหูเพิ่มความเสียวซ่านให้ฮยอกแจ ปากหนาพรมจูบทั่วแผ่นหลังขาวเนียน จูบไล่ลงมายันสะโพกเล็ก ทงเฮรู้สึกหมั่นเขี้ยวจึงกัดเข้าที่แก้มก้นขาวนั้นเบา ๆ ก่อนจะชันตัวขึ้นจูบตรงไหล่เล็กพร้อมกับขบเม้มสร้างรอยรัก
ฮยอกแจเชิดหน้าขึ้นให้ทงเฮได้ขบเม้มสร้างรอยตีตราจอง น้ำในอ่างเริ่มสูงขึ้นทีละนิด ๆ ทงเฮขบสร้างรอยจนพอใจแล้วใช้ลิ้นไล่เลียมาตามแนวกระดูกสันหลังจนถึงช่องทางรักที่แดงช้ำ ลิ้นร้อนตวัดลิ้มเลียอยู่ภายด้านนอกไม่กล้าสอดเข้าไปเพราะกลัวอีกคนจะเจ็บ
“อื้อ...ทงเฮ..ส...ใส่เข้า...ใส่เข้ามา...อ่ะ...อื้อ...” ฮยอกแจร้องขอเพราะตอนนี้กำลังต้องการอย่างถึงที่สุด
“แต่ว่า...”
“...มะ...ไม่เป็นไร...ฉ...ฉันไม่เจ็บมากหรอก...นาย...ก็อย่า...รุนแรงมากเกินไปก็แล้วกัน...”
ระดับเพิ่มจนถึงระดับเอว มือเล็กเอื้อมปิดน้ำแล้วเอามือยันตัวไว้พื้นอ่าง ทงเฮจับแท่งร้อนแล้วรูดขึ้นรูดลงสองสามครั้งพอเป็นพิธีก่อนจะจับไปจ่อที่ช่องทางคับแน่นแล้วกดเข้าไปอย่างช้า ๆ ไม่รีบร้อน เสียงครางดังรื่นหูทุกครั้งที่ทงเฮแทรกตัวเข้าไป ถึงแม้จะรู้สึกเจ็บแต่ก็ไม่มากเพราะน้ำที่อยู่ในอ่างเป็นตัวช่วยลดความเจ็บปวด
ทงเฮนิ่งแช่ตัวไว้เมื่อดันเข้าไปจนสุด ช่องทางรักบีบตอดของเค้าแน่นจนต้องกัดฟันข่มใจไม่ให้กระแทกกายแรง ๆ เมื่อพอรู้สึกได้ว่าช่องทางเริ่มขยายตัวทงเฮก็ขยับกายอย่างช้า ๆ เนิบ ๆ เป็นจังหวะสโลว์
ไฟรักท่ามกลางสายน้ำเริ่มปะทุขึ้น ทงเฮขยับจังหวะให้เร็วขึ้นตามความต้องการของตัวเองและคนตัวเล็ก น้ำกระเพื่อมไปตามแรงขยับ เสียงครางของคนทั้งคู่สอดร้องประสานฟังดูรื่นหู
จังหวะรักเริ่มรุนแรงและเร่าร้อนขึ้นเมื่อต่างฝ่ายต่างก็ใกล้ที่จะถึงสวรรค์ ทงเฮเร่งเครื่องอย่างเต็มที่ ขยับเข้าออกไม่กี่ครั้งก็ปลดปล่อยออกมาเช่นเดียวกับฮยอกแจที่ปลดปล่อยตามออกมาในอีกไม่กี่วินาที
แต่บทรักในห้องน้ำครั้งนี้ก็ใช่ว่าจะหยุดได้ง่าย ๆ สองร่างยังคงสาดความสุขใส่กันไม่หยุด เสียงร้องครางดังไม่ขาดสาย กว่าจะไฟรักครั้งนี้จะสงบก็คงเกือบสว่าง
